Zo overleef je de zomer als je hoofd nog vol unfinished business zit
Aaaaah, juni. De zon schijnt, je kinderen willen een Magnum en je klanten willen “nog even snel” iets afstemmen. En jij? Jij wil eigenlijk gewoon op een luchtmatras drijven met een boek dat géén businessboek is. In plaats daarvan dobber je in een mentale soep van onafgewerkte to do’s, vergeten ideeën en het gevoel dat je eigenlijk nog iets zou moeten.
Cue de paniekzomer.
Want ergens tussen het schoolfeest, die laatste presentatie, een vergeten boekhouding en het plannen van de zomerkampjes, vraag je je af: "Hoe kan ik in godsnaam ‘tot rust komen’ als mijn hoofd op ontploffen staat?". Let’s talk about it.
In deze blog help ik je:
Losse eindjes af te ronden zonder jezelf een burn-out te bezorgen
Je zomer te plannen met realistische rust én ruimte
Met een klein beetje structuur méér vrijheid te creëren
Je hoofd is geen Tupperware-kast
Je brein is niet gemaakt om 37 open loops tegelijk te beheren. En toch is dat wat we krampachtig proberen te doen.
We onthouden dat we die ene klant nog moeten mailen, dat we echt dringend eens iets moeten doen met dat idee voor een nieuwe workshop, en dat we ook nog zonnecrème moeten kopen met factor 50 die niét in je ogen prikt.
En dat allemaal tegelijk.
Resultaat? Je hoofd draait overuren terwijl je lichaam probeert te doen alsof het vakantiegevoel al begonnen is.
Het probleem heet: unfinished business. Het is een mentaal mijnenveld van onafgeronde gedachten, plannen, twijfels en "ik zou eigenlijk…"-zinnen die nooit zijn afgewerkt.
Enter: het Zeigarnik-effect. (Ook bekend als: het psychologische equivalent van een mug in je slaapkamer.)
Je brein onthoudt onafgewerkte taken beter dan afgewerkte, en blijft dus loopen tot jij iets doet. Spoiler alert: dat “iets” hoeft niet eens alles afwerken te zijn. Het mag ook: schrappen, parkeren of afmaken zijn.
Oké, maar wat moet ik dan in godsnaam schrappen / parkeren / afwerken?
Want als het zo simpel was als een lijstje maken en alles afvinken met een vrolijke highlighter? Dan had jij dit niet nodig. En ik ook niet. Dan zaten we nu op een Italiaans terras met een glas koude rosé in plaats van verdwaald in een Google Drive vol half-afgewerkte ideeën.
Dus laten we het beest in de ogen kijken. De unfinished business in je hoofd komt meestal in drie hardnekkige vormen:
1. De vergane glorie-projecten
Dingen die je ooit wilde doen… maar die nu vooral energie zúigen.
Die nieuwsbriefreeks van vorig jaar. Dat side hustle-idee dat ergens op Trello leeft.
Je houdt het in leven uit schuldgevoel, niet uit enthousiasme.
De moetjes en de shoulds…
➡️ Laat los. Delete. Gooi ceremonieel in het vuur van je eigen vrijheid.
2. De zombie-taken
Je weet wel: die dingen die telkens terugkomen op je to do-lijst, maar waar je nooit écht een beslissing over neemt.
Je blijft ze opschrijven, verplaatsen, negeren.
➡️ Hak de knoop door. Doen of schrappen. Alles daartussen is mentale ruis.
3. De ideas worth parking
Dát idee dat je eigenlijk wél wil uitwerken.
Maar niet nu. Niet vandaag.
Misschien over drie maanden. Of drie jaar.
Oefening: Braindump en sorteer
Pak een vel papier en schrijf alle onafgemaakte dingen op die in je hoofd rondspoken. Alles. Van groot tot klein. Categoriseer ze vervolgens in:
Schrappen: Laat los zonder schuldgevoel
Parkeren: Bewaar voor later (in een Ideeën Fichebak, niet in je hoofd)
Afwerken: Kies er één uit om de komende weken aan te werken
✨ En dan? Dan ademt je brein weer. Niet omdat je “alles af” hebt, maar omdat je keuzes hebt gemaakt.
En keuzes = rust. Keuzes = regie. Keuzes = fuck yes, ik bepaal hier wat telt.
Newsflash: je hoeft het niet allemaal gedaan te krijgen voor de zomer.
Lees dat nog eens.
Je hoeft niet “even snel nog alles” gedaan te krijgen.
De inbox. De cursus. De strategie voor Q3. Je hoeft het niet af te vinken vóór 1 juli, omdat je anders zogezegd niet verdiend hebt om je laptop dicht te klappen.
Je hebt geen tijd of energie om álles af te werken voor de zomer.
Dat is geen faalmoment. Dat is realiteit.
Wat je wél hebt, is tijd voor één iets. Eén project dat je van start tot finish brengt. Dat is genoeg om mentale rust en momentum te creëeren.
Want hier is wat er gebeurt als je één project écht afmaakt:
Je brein krijgt het signaal dat je wél dingen kunt afmaken (yes!)
Je mentale energie wordt niet langer verspreid over tientallen onafgemaakte dingen
Je krijgt voldoening in plaats van frustratie
Je gaat de zomer in met een win in plaats van een gevoel van falen of chaos
Het geheim zit niet in het afmaken van alles. Het geheim zit in het bewust kiezen van iets.
Af is het nieuwe perfect.
That, my dear, is waar Start 2 Finish over gaat. Niet over meer doen. Maar over slimmer kiezen. En het dan ook echt afmaken. (Met liefde. Niet met een zweep.)
Dus hoe plan je nu een zomer die geen mentale meltdown wordt?
Gesteld dat je de jungle van oudercontacten en kwartaalafsluitingen overleeft tot aan de zomer - hoe plan je dan je zomer zelf? Wat je nodig hebt om deze zomer met iets van rust en regie tegemoet te gaan?
Een beetje eerlijkheid. Een flinke portie zelfcompassie. En drie verrassend simpele stappen.
1. Kijk je zomer recht in de ogen
Wat gebeurt er deze zomer allemaal al?
Welke weken zijn compleet volgeboekt? Welke zijn “soort van” beschikbaar, maar eigenlijk ook niet?
Welke vaste afspraken staan al ingepland – van klanten tot kampen, van deadlines tot BBQ’s met de schoonfamilie?
Schrijf het op. Alles.
Het lijkt banaal, maar geloof me: dit is waar de chaos vaak begint.
Te veel vrouwen plannen hun zomer op basis van wishful thinking in plaats van realistische beschikbaarheid.
En dan is het half juli, zitten ze tot aan hun oksels in achterstallig werk, en vragen ze zich af waarom ze zich voelen alsof ze kopje-onder gaan.
Hoeveel weken heb je écht om te werken of te focussen deze zomer?
Misschien denk je: “ik heb negen weken”.
Maar als je de vakanties, feestdagen, kinderopvanggaten en noodzakelijke buffer-tijd meetelt?
Dan kom je misschien uit op zes. Of vijf.
Dat is gewoon: realiteit. En da’s exact wat je nodig hebt om geen belachelijke verwachtingen te scheppen (die je dan later op jezelf afvuurt als mislukking).
2. Reality Check: Wat is er realistisch mogelijk?
Oké, je weet nu hoeveel weken je ongeveer hebt.
Tijd voor de volgende vraag: Wat is realistisch?
Niet op papier. Niet in je hoofd. In je echte leven-met-occasionele-chaos-en-vermoeidheid.
Wat kun jij deze zomer dragen – emotioneel, mentaal, energetisch?
Misschien had je gehoopt drie projecten af te ronden, een cursus te bouwen én je social content te batchen tot 2026.
Maar als je bij stap 1 al zag dat je eigenlijk maar 4 volle werkweken hebt, dan is dat misschien niet realistisch.
We zijn zó getraind om te denken in termen van “optimaliseren”, “nog even doorbijten” of “als ik me goed organiseer, dan…”.
Maar er is geen prijs voor “meest efficiënte vrouw van de zomer”.
Wel voor degene die zichzelf niet opbrandt in de naam van planning.
Dus:
→ Wat moet er echt gebeuren?
→ Wat mag wachten tot erna?
→ Wat krijgt prioriteit, en wat laat je bewust liggen?
Kiezen is niet verliezen.
Kiezen is leven op jouw voorwaarden.
Zeker als de wereld je probeert wijs te maken dat je altijd méér moet willen.
3. Plan bewust om te vertragen
Dit geef ik je op een blaadje: vertragen ga je sowieso – de vraag is: doe je het op jouw voorwaarden, of op die van stress, schuldgevoel en uitputting?
Als je níet bewust plant voor rust, dan val je op een gegeven moment toch stil.
Alleen dan wat bruusker. Meer last-minute gedoe. En dat heerlijke sausje van schuldgevoel er bovenop.
Maar als je bewust kiest om te vertragen – én als je dat vooraf communiceert, begrenst en inplant zoals je een meeting zou doen, dan geef je jezelf ademruimte. En hou je de boel draaiende zonder dat jij constant “aan” moet staan.
Dus laten we het intentioneel maken.
Begin bij je werk. Bij je klanten. Bij verwachtingen.
👉 Wanneer ben je out of office?
👉 Verandert je responstijd?
👉 Zijn er weken waarin je geen calls plant, hoe “belangrijk” het ook lijkt?
Zet het in je e-mailhandtekening. Laat je klanten weten waar ze aan toe zijn. Niet pas als je al overprikkeld in een Airbnb ligt zonder wifi, maar nu.
Wees helder. Wees geruststellend. En vooral: wees je eigen grenzen voor.
Daarna: je eigen ritme.
👉 Hoe laat log je elke dag uit?
👉 Wat zijn jouw non-negotiables als het gaat over rust?
👉 Wat is de minimumversie van je business die de lichten aanhoudt, zonder dat jij in permanente reactie-modus hoeft te zitten?
Het hoeft niet perfect. Het moet alleen werkbaar zijn. Werkbaar voor jou. Niet voor het algoritme. Niet voor je collega’s. Niet voor die ene klant die “snel nog iets” nodig heeft.
En als je nu denkt: “maar ik wil eigenlijk wel blijven werken…” Helemaal oké. Maar dan nog daag ik je uit: Vertraag. Opzettelijk. Kies minstens één week waarin je niét pusht. Geef je zenuwstelsel ademruimte. Laat je ideeën sudderen in plaats van stomen.
Je zal verbaasd zijn wat er bovenkomt als je even stopt met duwen.
Wil je hulp bij die laatste losse eindjes richting zomer? Een zachte schop onder je kont? Een kader waarin je elke dag doet wat nodig is – no more, no less?
Dan is de Summer Ready Sprint exact wat je zoekt.
We starten op 10 juni.
Drie weken lang.
Samen.
Rustig.
Radicaal realistisch.
👉 Klik hier voor alle info en om je in te schrijven
